Laat een dierbare herinnering achter

Helaas heb ik Gerrit nooit gekend. Maar door de verhalen die mijn oma (Annie van Kouwen) altijd vol trots over haar neef die coureur was vertelde voelt het toch dichtbij... ik wens alle familieleden sterkte toe om het veel te vroege verlies te verwerken en een plek te geven.. in gedachten bij jullie. Vincent Gosman (kleinzoon van jullie tante Annie)

Coureur
Jij coureur, met je snelle wagen,
Jij met al jou gevaren.
Als eerste wil jij blijven komen,
Ja dat zijn jou jongens dromen.
Maar langs die lange asfalt baan,
staan wij te kijken
en horen vaak jou naam.
Jij coureur, wij blijven hopen,
dat jij steeds heel huids
door de finish heen zult komen.

Dicky van Kouwen 14-10-1982

Gecondoleerd met het verlies van Gerrit. Wij hebben in het verleden regelmatig samengewerkt. Ik ben zelf al een aantal jaren gestopt met werken en heb de contacten laten versloffen. Daarom komt dit bericht hard aan en wens ik jullie heel veel sterkte met het verlies een plaats te geven. Sterkte Hans en Sylvia de Graaff, Maarssen.

For Suzy,Ed,Martin,Bep and all the van Kouwen family.
I had the honour of knowing Gerrit..GvK as I called him, for over forty years.
I first met Gerrit in the early days of his racing career.He and his Dad bought engines from my company to compete in Formula Ford on mainland Europe.
My staff and I would see them from time to time when they visited our factory.
We almost called him Mr Stroopwaffle, or at least it should have been,as he never failed to bring armfuls of the “Biscuits” for all my staff… and many more happy recipients.
To advance his career he realised that he had to compete in the UK.Not only was the racing tough in the UK, but this tall,young Dutchman had to acclimatise to the English way of life and be away from all those home comforts.
By his sheer charm and personality he won over people easily.He would often refer to staying with “George and Mildred” in their guesthouse.Those of a certain age will know the British television show.
Gerrit was a very proud Dutchman… but made an exceptional Honourable Brit!
As he became more familiar with the lifestyle, so the results on the circuit progressed.Many of the British based drivers couldn’t understand how this young man from De Meern could be so quick…but quick he was.
So fast that he came to the attention of several racing car manufacturers, who each offered favourable terms to drive their products.Gerrit made the decision to choose a Lola chassis.Mike Blanchet,the MD of Lola Cars,and a racing driver himself,not only saw the talent in GvK but also his integrity.
Gerrit was,to say the least,very choosy about his car,it needed to be as perfect as possible.I am sure he drove many a mechanic and engineer up the wall.The car had to have the right dampers,anti-roll bars,floor trays etc.to say nothing about the engine.
However,he was also prepared to get stuck in and help with the not-so-glamorous jobs to assist the mechanics.
All that hard work and dedication paid off when he won the 1984 Formula Ford Festival and became the first person to break the 49 second lap time at Brands Hatch.
It was not just that he won the Festival,it was the utter dominance,especially in the Grand Final that stood out.
That result launched Gerrit’s career further into F3,where he achieved outstanding results when the opportunities arose.
So that was a brief summary of the racing driver.
However,Gerrit was much more than that.
I was fortunate enough to spend time away from the track with him.For all his talent,determination,and success,not once did I see a hint of arrogance or hubris.
That was Gerrit, a hard racer, but a kind,generous,humble and funny man.He treated everyone he met with courtesy and respect,from the King of the Netherlands to humbler folk.
Anytime spent with him at a race circuit,especially at the Festival,was a time consuming experience.From the moment he greeted the staff on the Paddock Gate until the time he left the circuit,he was talking, joking and often advising other drivers how to get the best out of their cars and themselves.
On his retirement from driving he,along with his brother Ed,adapted his skills and work ethic to develop the family demolition company.I always said he ran it like a top racing team,not the stereotypical demolition company.
They later went on to establish factories and apartments that all bare the hallmark of GvK’s quality and attention to detail.
Throughout the years Gerrit always referred to the many people that helped him along the way,too many to list here,but never forgotten by him.
Among those were the aforementioned Mike Blanchet,who
he was very close to,Danny and Mark Blundell,Kees van de Grint,Dave and Steve Robertson,Trevor Foster,David Minister, Brian Jones… the list goes on!
We will all feel the profound loss of this truly great gentleman,the world is a much darker place without him.
However, he would want us to feel sad for a moment,but then remember the fun,kindness and success that he brought us all,and in the knowledge that Sian,Ethan and Elisha will continue his legacy.
Rest easy my friend.

Beste Gerrit , we kenden elkaar niet zo lang ,maar die keren dat we elkaar zagen ,bij Hans Deen op zijn verjaardag en bij mij in de werkplaats ,hadden we altijd een goede klik. de laatste keer dat je bij mij in werkplaats kwam 0ngeveer 8 mnd geleden, samen met Kees hadden we leuke verhalen en anekdotes over de racerij .het was een hele leuke middag.zal je altijd blijven herinneren als een fijn mens .rust zacht naast het graf van je vader.

Beste familie, ik was fan van Gerrit in zijn Formule jaren, vorig jaar hadden we voor het eerst telefonisch contact. Wat een aardige man en wat een mooie verhalen. Gerrit zal enorm gemist worden door iedereen die hem kende. Veel sterkte.

Lieve familie van Gerrit,
Omdat ik deels in Italië woon, kon ik vandaag niet aanwezig zijn bij de begrafenis.
Op deze manier wil ik jullie alle mogelijke sterkte wensen met het verlies van Gerrit, die ik heb mogen leren kennen als een geweldig, bescheiden en warm mens. Het zal lang duren om dit verdriet een plek te geven, maar de herinnering aan Gerrit zal altijd levend blijven, zeker ook in de verhalen van iedereen die het voorrecht had hem mee hebben gemaakt. In gedachten ben ik vandaag bij jullie, en Gerrit vergeet ik nooit.

Beste familie Van Kouwen.
Door mijn zoon André werd ik steeds op de hoogte gehouden over de gezondheidstoestand van van Gerrit. Nu na 61 jaar is er een einde gekomen aan deze zorg en verdriet en samen zullen jullie zonder hem verder te moeten.
Ik condoleer jullie met dit grote verlies en wens jullie heel veel sterkte.

Buurman Hans aan de Stegge

Gecondoleerd met het overlijden van Gerrit.

We zullen zijn steun en vertrouwen missen tijdens het karten van ons zoontje.

Heel veel sterkte en kracht toegewenst met dit enorme verlies.

Gecondoleerd met het verlies van Gerrit. Hij was de spil van de familie en heeft veel voor onze zus, tante Nel gedaan.
Heel veel sterkte gewenst. Erno en Betty de Vree